Once upon a time at Pean
24 april 2014Zojuist (8 augustus 2014) belt er een valkhuurder op. Met overslaande stem maken ze melding van een gat in de boot. Aan bakboordzijde voorop de boeg, vlak boven de waterlijn. Natuurlijk schrik ik daarvan. Op mijn vraag hoe dat gat was ontstaan antwoorden ze dat ze het niet weten. Het gat zat er waarschijnlijk al in. Nadat ik om een omschrijving van de schade heb gevraagd, wordt het allemaal nog onwaarschijnlijker. Het is een rond gat… Het lijkt wel een kogelgat…
Na 10 minuten zie ik een van de zeilschoolcoaches over de steiger rennen. Hij zegt met grote spoed naar een instructeur te moeten. De lesvalk heeft namelijk een gat in de boeg… vlak boven de waterlijn… En nu komt het. Ook dit gat werd omschreven als een kogelgat. Wat is er aan de hand? Zijn de Daltons vannacht langsgekomen? Jesse James?
Sneller dan mijn eigen schaduw loop ik naar de andere valken om te kijken daar ook is geschoten. Bij de eerste valk aangekomen, schiet ik in de lach. Ik kan de huurders en de zinkende instructeur goed nieuws brengen. Het kogelgat in de valk is de afwatering van de ankerbak.
Het stof is weer neergedaald en het hoefgetrappel is verstomd. Pean is gewoon weer Pean.
