Wegen naar Pean
20 januari 201720 januari 2017
De eerste vermeldingen van de boerderij van Pean komen uit de middeleeuwen. Er waren toen geen wegen die naar Pean leidden. Pean was tot net na de tweede wereldoorlog alleen bereikbaar via een voetpad of via het water.
Het kleine aantal kinderen dat in het gebied rondom Pean woonde begin vorige eeuw, stak de vaart die bij Pean in de wijde EE uitmondt over en liep dan over de dijk naar Grou toe. Er is in die tijd nog geen Prinses Margrietkanaal. In de herfst liepen de polders vol met water en ging het vee op stal. Pas als het begon te vriezen, maakte Pean opeens onderdeel uit van een grotere wereld. Met schaatsen kon men dan overal snel komen. De kinderen schaatsten dan naar school en Aldeboarn was opeens dichtbij..
Na de tweede wereldoorlog bouwde men het gemaal waar je nu langsrijdt voordat je linksaf slaat naar Pean. En er werd toen een weg aangelegd van de Veenhoop naar dat gemaal. Zo werd Pean begin jaren 50 voor het eerst over de weg bereikbaar. Nog later kwam pas de weg die de meeste mensen afslingeren naar Pean: de betonweg door Soarremoarre die begint bij de watertoren.
Zeilen of schaatsen om ergens te komen. Dat was Friesland. Nu weet u meteen waarom het de Friezen zijn die met schaatsen en zeilen olympisch goud winnen.
